Samenhang
De natuurlijke leefomgeving is een eco-systeem, een geheel van samenhangende delen. De menselijke natuur is dat ook: een zelfstandig organisme met interne samenhang. Scheefgroei in het één heeft gevolgen voor de groei van het andere. Een onveilige hechting verhindert bijvoorbeeld een vrije exploratie: het kind wil wel maar durft niet meer. Onvoldoende stimulering en uitdaging geeft frustratie waardoor de noodweer aanslaat en de intrinsieke motivatie verdwijnt. Achterblijvende ontwikkeling op zintuiglijk gebied blijft niet zonder gevolgen voor het motorisch gebied, terwijl verstoringen op het cognitieve vlak weer repercussies kan hebben op het sociaal-emotionele vlak.
Pedagogische kernvraag is hier: hebben wij oog voor de complexiteit van wat samenhangt?
Bij Dikkedeur nemen we die samenhang als uitgangspunt en denken wij niet eenzijdig of in simpele enkelvoudige verbanden. Daarom past geen enkele mode of ideologie ons. Kenmerk van modes en ideologieën is dat ze altijd bepaalde aspecten eruit lichten, over benadrukken, en andere negeren. Kinderen worden dan geacht in die mode of ideologie te passen. Bij ons zijn de kinderen zelf, in hun eigen complexe samenhangen, het uitgangspunt. En ja, dat past altijd!